Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

1 Οκτωβρίου 2014

Γιατί καίνε τις τράπεζες

Εδώ είναι ένα ζήτημα.

Τι είναι οι τράπεζες, τι οι ελληνικές τράπεζες και γιατί γίνονται ενίοτε στόχος ενός καταραμένου κι απόβλητου περιθωρίου;

Είτε έχουμε να κάνουμε με ληστεία, είτε με απαλλοτρίωση. Είτε τα λεφτά μέσω Παλαιοκώστα μοιράζονται σε κάποιους αναξιοπαθούντες ορεσίβιους, είτε μπαίνουν στα σεντούκια μιας οργάνωσης.

Και βέβαια, απ´ ο,τι φαίνεται, δεν καίγεται καρφάκι κανενός, αν κάποιος λήστεψε μια Τράπεζα, η την έκαψε, παρεκτός κι αν από αυτή την ενέργεια έχουμε θύματα.

Η κρατούσα λοιπόν άποψη, στην πολιτική..πλέμπα, είναι πώς οι τράπεζες δεν είναι άλλο τίποτα από τον μακρύ βραχίονα ενός δύσμορφου καπιταλισμού,τριτοκοσμικού τύπου.

Αποτελούν τη μέγγενη που σφίγγει μέχρι ασφυξίας τον ελληνικό λαό, σαν προέκταση ενός συστήματος απόλυτα ολιγαρχικού. Ένα σύστημα από το οποίο ωφελούνται μόνο συγκεκριμένες ομάδες πολιτών, σε βάρος των υπολοίπων.

Κι είναι αυτοί που χειραγωγούν τον τόπο.

Τα χαρακτηριστικά τους είναι κοινά και διαχρονικά. Από τους τσιφλικάδες, ευνοούμενους της Τουρκιάς, που αγόρασαν μπιτ παρά απέραντες εκτάσεις, ως και χωριά ολόκληρα, μέχρι τους σύγχρονους αξιωματούχους του Συστήματος.

Οι τράπεζες λοιπόν αυτές δεν έχουν να επιδείξουν κανένα έργο κοινωνικής ευαισθησίας. Είναι άτεγκτες απέναντι στον μικρό επενδυτή και δανειολήπτη. Με μεγάλη ευκολία κατάσχουν περιουσίες και καταδικάζουν πολίτες στην αυτοκτονία.

Ενεργούν σε αγαστή συνεργασία με το πολιτικό σύστημα που φροντίζει να τις πριμοδοτεί με σειρά νομοσχεδίων και τροπολογιών.

Την ίδια ώρα, που αν κάποιος μικροδανειολήπτης καθυστερήσει μια δόση, αντιμετωπίζει την κατάσχεση και άλλες ποινές, μοιράζει αφειδώς εκατομμύρια σε υπερχρεωμένες επιχειρήσεις κυρίως των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Αίφνης:
- Πως είναι δυνατόν εταιρία που έχει κύκλο εργασιών 50.000.000 ευρώ και ζημίες 10.000.000 ευρώ να δανειοδοτείται με 164.300.000 ευρώ;
- Πώς είναι δυνατόν,το MEGA με κύκλο εργασιών 49.000.000 να παίρνει δάνειο 123.000.000;
- Πώς εξηγείται, η Καθημερινή με κύκλο εργασιών 25.000.000 να έχει χρέη 74.000.000;

Πρόσφατα λοιπόν, τράπεζες, media και τρόικα αποφάσισαν να κουρευτούν σε ποσοστό πενήντα τα εκατό, τα δάνειά τους, προκειμένου να πάρουν νέα δάνεια.

Για την ιστορία, ο Τηλέτυπος που ανήκει σε Μπόμπολα, Ψυχάρη, Βαρδινογιάννη έχει πάρει 123.500.000, ο Πήγασος πού ανήκει στο Μπόμπολα 164.300.000, ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη (ΔΟΛ) 134.000.000, το Σταρ που ανήκει στον Βαρδινογιάννη 58.000.000 και ο Άλφα του Κοντομηνά, που είναι υπόδικος, 58.000.000.

Το σκάνδαλο του Ταμιευτηρίου έφερε στην επιφάνεια το αμαρτωλό τρίγωνο τράπεζες, κόμματα, επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα. Τη διαπλοκή σ όλο της το μεγαλείο.

Με την ανακεφαλαίωση των 50 δισ. επρόκειτο, από την ανάκτηση μετοχών ιδιωτών, να επιστραφούν 40 δισ. και να ακυρωθεί ισόποσο δημόσιο χρέος. Αντ' αυτού, οι όροι άλλαξαν κι οι μέτοχοι ανέκτησαν τις μετοχές τους σ εξευτελιστικές τιμές.

Με βάση το άρθρο 2 του Πολυνομοσχεδίου, ενώ το Κράτος αγόρασε τη μετοχή προς 1,24 ο τραπεζίτης την αγόρασε με..τριάντα λεπτά.

Μετά από το σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (ΤΤ) όπου δόθηκαν 400.000.000 χωρίς εγγυήσεις, το ΤΤ έσπασε σε "κακή" και σε "καλή" Τράπεζα. Η κακή πήρε τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και η καλή πήρε το κερδοφόρο κομμάτι, που δόθηκε… δώρο στη Γιούρομπανκ.

Παράλληλα, στη Βουλή ψηφίστηκε τροπολογία που απάλλαξε τους τραπεζίτες, οι οποίοι δανειοδότησαν χωρίς εγγυήσεις με 270.000.000 το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ.

Είναι οι ίδιες αυτές Τράπεζες πού κατέστησαν παράγοντες του τόπου, φυγόδικους, υπόδικους και καταδικασμένους. Όπως ο Λαυρεντιάδης, ο Γιαννίκος, ο Πέτρος Κυριακίδης, ο Μιχάλης Ανδρουλιδάκης και άλλοι νεόκοποι εκδότες οι οποίοι, αφού έκαναν τα φράγκα βίλες στη Μύκονο, βάρεσαν μετά κανόνι κι έριξαν απλήρωτους στο δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενους. Γνωστές οι περιπτώσεις Κωστόπουλου και Λυμπέρη.

Έτσι λειτουργεί και αλληλοτροφοδοτείται το σύστημα που χειραγωγεί τον Ελληνικό Λαό. Χωρίς αιδώ, χωρίς ενοχή.

Είναι ένα σύστημα απόλυτα εχθρικό προς τον Ελληνικό Λαό.

Γνωστοί οι διαχειριστές του, γνωστοί και οι πάροχοι. Είναι οι πήλινοι πυλώνες που το στηρίζουν. Και πολλών,το παρελθόν τους είναι γνωστό. Έρχεται από τα βάθη τής ιστορίας, με τη ρίζα του στους τσιφλικάδες. Εκείνους που ο Αδαμάντιος Κοραής σ έναν του αφορισμό είπε κάποτε "η Θεσσαλία και η Άρτα απελευθερώθηκαν από τούς Οθωμανούς για να δουλωθούν σε τουρκίζοντας χριστιανούς"!

[Άρθρο του Άρη Σκιαδόπουλου στον ιστοτόπο "Ημεροδρόμος"]

Δεν υπάρχουν σχόλια: