Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

14 Φεβρουαρίου 2014

Αλαφούζοι - 10. Θαλασσοεπενδύσεις

Μιας και μπλέξαμε με την "Αργοναύτης ΕΕΠΝ", ας συνεχίσουμε το κολύμπι μας στα βαθειά. Όπως λένε και τα επίσημα έγγραφα της εταιρείας, "Η Αργοναύτης Εταιρεία Επενδύσεων στην Ποντοπόρο Ναυτιλία, Μητρική εταιρεία, προσφέρει διεθνώς υπηρεσίες θαλασσίων μεταφορών, μέσω της εκμετάλλευσης πλοίων των θυγατρικών της εταιρειών". Δηλαδή, η "Αργοναύτης" αποτελεί απλώς το κέλυφος, μέσω του οποίου δραστηριοποιούνται οι εξής τέσσερις εταιρείες, οι οποίες έχουν όλες έδρα στην Λιβερία: Sea Shell Enterprises Ltd, Sea Pearl Enterprises Ltd, Zenith Maritime Corp. και Bigal Shipping Corp. Κάθε μια από τις θυγατρικές εταιρείες είχε ή έχει ένα πλοίο που το εκμεταλλεύεται. Από την μια, η Sea Shell είχε το Ωκεανίς και η Sea Pearl το Θηρασιά, τα οποία έχουν πουληθεί. Από την άλλη, η Zenith έχει το νεότευκτο Nήσος Πάρος και η Bigal το δίδυμο αδερφάκι του Nήσος Δήλος.

Στο σημείο αυτό οφείλουμε μια διευκρίνιση. Η τακτική τού "κάθε πλοίο κι άλλη εταιρεία" είναι πολύ συνηθισμένη και θυμίζει την τακτική τού "κάθε έργο κι άλλη εταιρεία" των κατασκευαστικών και τεχνικών εταιρειών. Σκοπός της είναι, αν κάτι πάει στραβά (π.χ. βουλιάξει ένα πλοίο ή καταρρεύσει μια κατασκευή), να φορτωθεί όλες τις ευθύνες μια θυγατρική και να μη καταστραφεί ολόκληρη η επιχείρηση. Για παράδειγμα, αν συνέβαινε κάτι κακό στο Θηρασιά, ο Όμιλος θα άφηνε την Sea Pearl να βουλιάξει, ενώ οι υπόλοιπες θυγατρικές θα συνέχιζαν αδιατάρακτα την δουλειά τους.

Και τώρα που κάναμε μερικές απαραίτητες διευκρινήσεις, ας πάρουμε μπροστά μας τις τελευταίες δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις τής εταιρείας (2011) κι ας πάμε να γελάσουμε λιγάκι:

Το 2010, οι Αλαφούζοι δίνουν στην Κορέα (εμ, πώς;) παραγγελία -μέσω των θυγατρικών Zenith και Bigal- για την κατασκευή δυο καινούργιων πλοίων, του Νήσος Πάρος και του Νήσος Δήλος, τα οποία αναφέραμε πιο πάνω. Τα πλοία είναι δίδυμα (ίδια), χωρητικότητας λίγο κάτω από 116.000 DWT (*) το καθένα ενώ η συμβολαιακή αξία κάθε πλοίου ορίστηκε στα 54.450.000 δολλάρια. Όπως λένε τα κουτσομπολιά, η παραγγελία δόθηκε με πρωτοβουλία τού Γιάννη Αλαφούζου, ενώ τα υπόλοιπα μέλη τής οικογένειας είχαν αντιρρήσεις.

 Εν πάση περιπτώσει, η παραγγελία δόθηκε και εκτελέστηκε στην ώρα της, με το Νήσος Πάρος να παραλαμβάνεται στα τέλη Ιουνίου 2012 και το Νήσος Δήλος δυο μήνες αργότερα. Μάλιστα δε, το τελικό κόστος διαμορφώθηκε σε σκάρτα 88 εκατ. ευρώ, δηλαδή σχεδόν στην αξία που έγραφαν τα συμβόλαια. Μια χαρά, ε; Χμμμ... Όχι ακριβώς.

Όπως αναφέρει η έκθεση του ορκωτού ελεγκτή (σελ. 26), "τα πλοία αποτιμήθηκαν την 31η ∆εκεμβρίου 2012 από δύο ανεξάρτητους οίκους με βάση την έγκαιρη παράδοση λαμβάνοντας υπόψη και τα ναυλοσύμφωνα που έχουν ήδη κλειστεί για το πλοίο. Για τους σκοπούς των οικονομικών καταστάσεων ως αξία των πλοίων χρησιμοποιήθηκε ο μέσος όρος των δύο αυτών αποτιμήσεων". Τί έβγαλε, λοιπόν, αυτή η αποτίμηση; Ούτε λίγο ούτε πολύ, υποτίμησε την αξία των δυο πλοίων κατά 20.661.096 ευρώ! Δηλαδή, μέσα σε μισό χρόνο τα δυο καινούργια πλοία έχασαν σχεδόν το ένα τέταρτο της αξίας τους.

Παράλληλα, για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, ο Όμιλος αναγκάστηκε μέσα στο 2012 να αυξήσει τον τραπεζικό δανεισμό του κατά 47 εκατ. ευρώ περίπου, ενώ το συνολικό ποσό των δανειακών του υποχρεώσεων λόγω της κατασκευής των δυο πλοίων ξεπερνάει τα 60 εκατομμύρια. Κοντά σ' αυτά τα νούμερα, πρέπει να συνυπολογίσουμε άλλα 25 εκατομμύρια που είχε πάρει μέσα στο 2011 η "Καθημερινή Α.Ε.", στην οποία ας μη ξεχνάμε ότι ανήκει η "Αργοναύτης" κατά 100%.


Κάπου εδώ και παρ' ότι σκεφτόμουν να πω λίγα λόγια και για την σχέση τού Γιάννη Αλαφούζου με τον Παναθηναϊκό, λέω να ολοκληρώσω για δυο λόγους. Πρώτον, επειδή άρχισα να βαριέμαι το θέμα και, δεύτερον, επειδή όσο βαθύτερα σκάβω τόσο περισσότερα "διαμάντια" βρίσκω (όπως π.χ. ένα ομολογιακό δάνειο 150 εκατ. δολλαρίων που εξέδωσε εταιρεία τού Αριστείδη Αλαφούζου για να αγοράσει πλοία αλλά κατέληξε να αγοράσει πέντε πλοία από εταιρεία τού Γιάννη Αλαφούζου ενώ στο τέλος "κούρεψε" και τα ομόλογά της κατά 70%!) και δεν βλέπω να ξεμπερδεύω. Ο αναγνώστης ας βάλει το μυαλό του να σκεφτεί για την ποιότητα της ενημέρωσης που μπορούν να προσφέρουν εφημερίδες και κανάλια τα οποία ανήκουν σε τέτοιους ομίλους. Εγώ θα κλείσω με ένα απόσπασμα από ένα παλιότερο κείμενο αυτού του ιστολογίου ("Ζόρια", 15/07/2013):

Με την χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας απέκτησε την πλειοψηφία σ' αυτές (81,01% της Πειραιώς, 83,66% της Άλφα, 84,39% της Εθνικής και 93,55% της Γιούρομπανκ). Με τον τρόπο αυτό, όμως, το ΤΧΣ γίνεται στην ουσία "μέτοχος" ενός μεγάλου αριθμού εισηγμένων επιχειρήσεων στις οποίες οι τράπεζες είτε ήσαν βασικοί μέτοχοι (π.χ. θυγατρικές ασφαλιστικές εταιρείες) είτε απέκτησαν ποσοστά κεφαλαιοποιώντας δάνεια που τους είχαν εκχωρήσει (π.χ. η αλλαντοβιομηχανία Νίκας, η άλλοτε πανίσχυρη βιομηχανία Μαΐλλης, η κατασκευαστική ΑΕΓΕΚ, ο κολοσσός των ιχθυοκαλλιεργειών Δίας κλπ). Η αποτίμηση είναι ότι το ΤΧΣ συμμετέχει πλέον στο μισό ελληνικό χρηματιστήριο!
Τα παραπάνω δείχνουν με τον πιο σαφή τρόπο τι εννοούσαν όλοι εκείνοι που υποστήριζαν ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ήταν απαραίτητη ώστε να "πέσουν λεφτά στην πραγματική οικονομία". Τώρα καταλαβαίνουμε απολύτως την έννοια της "πραγματικής οικονομίας".

Α! Και μια τελευταία λεπτομέρεια, η οποία θα μας βοηθήσει να αποκωδικοποιήσουμε ορισμένα πραγματάκια: με την προαναφερθείσα διαδικασία, το ΤΧΣ απέκτησε και το 5,1% των μετοχών τής εισηγμένης εκδοτικής εταιρείας "Καθημερινή Α.Ε.", η οποία ανήκει στον όμιλο Αλαφούζου, όπου ανήκει και ο ραδιοτηλεοπτικός "Σκάι". Ο νοών, νοήτω.




(*) DWT (Deadweight Tonnage): Μονάδα μέτρησης που δείχνει πόσο βάρος μπορεί να μεταφέρει ένα πλοίο για να πλέει με ασφάλεια. Στο βάρος αυτό περιλαμβάνονται τα πάντα: φορτίο, καύσιμα, πόσιμο νερό, τρόφιμα, επιβάτες, πλήρωμα, σαβούρα κλπ.

----------------------

Διαβάστε επίσης:
- "Όλη η αλήθεια για τα μπλακ-άουτ στη Σαντορίνη και η κίτρινη πολιτική προπαγάνδα του Σκάι" (ενδιαφέροντα στοιχεία για τις περιβαλλοντικές "ευαισθησίες" των Αλαφούζων από τον ιστοτόπο mantatoforos.com, 24/08/2013)
- "Οικογένεια Αλαφούζου - Η άνοδος και η σύγκρουση με τη ΝΔ" (άρθρο τού Βασίλη Νέδου στην εφημερίδα "Το Βήμα", 26/02/2006)
- "Οι «εισαγγελείς» που έγιναν «κατηγορούμενοι»" (άρθρο τής Δήμητρας Κρουστάλλη στην ίδια εφημερίδα για το παρασκήνιο της σύγκρουσης Αριστείδη Αλφούζου και Μητσοτάκη, 26/11/2006)

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θοδωρή, θενκς για τα τελευταία σου αρθρα.

Μήπως ξέρεις την σχέση Καθημερινής ελλάδας με αυτη της κύπρου, αν υπάρχει;

Ο κυρ Αριστείδης παρασημοφορήθηκε από την Ιαπωνική Κυβέρνηση γιατί "...εμπιστεύτηκε τη ναυπηγο-κατασκευαστική βιομηχανία της Ιαπωνίας"

από http://www.gr.emb-japan.go.jp/portal/gr/relations/paras01_09.htm

ΑΧΠ

teddygr είπε...

@ ΑΧΠ

Δες στο κάτω μέρος τού "kathimerini.gr":
ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε.

Δες στο κάτω μέρος τού "kathimerini.com.cy":
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΔΟΣΗ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ -
ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΛΤΔ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΑΕ

Η "Καθημερινές εκδόσεις ΑΕ" είναι θυγατρική τής "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΕ" 100%.

Δεν μπορείς να πεις κάτι για τον αξιοθαύμαστο τρόπο με τον οποίο η μια εταιρεία μπλέκει με την άλλη, έτσι;

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Θοδωρή συγχαρητήρια για την έρευνα σας και ας μην είστε δημοσιογράφος.Ευτυχώς που υπάρχουν μπλόγκερς όπως του λόγου σας που μας ενημερώνουν ανιδιοτελώς μέσα στην δεξαμενή παραπληροφόρησης που κυριαρχεί στα παγκόσμια ΜΜΕ.Το ζήτημα βέβαια είναι θα πληρώσει κανείς από τους Αλαφούζους (και όχι μόνο)για τις αξιόποινες πράξεις τους;Ρητορικό δυστυχώς το ερώτημα...

teddygr είπε...

@ Ανώνυμος

Αυτό το "Κύριε Θοδωρή" με τσάκισε! *γέλια*

Μια διορθωσούλα μόνο σε όσα είπες: είναι ζήτημα αν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε κάποια πράξη των Αλαφούζων ως "αξιόποινη". Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, οι άνθρωποι ξέρουν πώς να είναι "σύννομοι". Το πρόβλημα είναι η νομοθεσία, η οποία καθιστά αυτές τις πράξεις νόμιμες.

Ανδρέας είπε...

Να περιμένουμε και κάτι γιά Μπόμπολα;

Ανώνυμος είπε...

Έχει περάσει καιρός από τότε που έχεις κάνει τις δημοσιεύσεις, αλλά έστω και ανώνυμα οφείλω να σε συγχαρώ και να επιβεβαιώσω τα ρηθέντα σου για το σκέλος της Ρουμανίας. Βλέπεις έχω έναν πολύ φίλο μου ναυτικό ηλεκτρολόγο, ο οιποίος μαζί με κάποιους ακόμα τεχνίτες, δούλεψαν για ένα φεγγάρι στη Ρουμανία, ώστε αυτά τα καράβια να μπορέσουν να πάνε σε ναυπηγεία για τις κυρίως επισκευές. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του φίλου έβγαλαν καλά λεφτά κωλυσιεργόντας με την ενθάρρυνση του εργοδότη, ακόμα και χρεώνοντας ανύπαρκτες υπερωρίες.
Δυστυχώς γιατρειά δεν υπάρχει. Άνθρωποι τέτοιου είδους είναι γκάγκστερ και καθότι νομότυποι, δεν αντιμετωπίζονται με το νόμο.
Και κάτι για τον Παπαχελά, συνταξίδεψα μαζί του πριν 4 χρόνια από Κέα που έχει εξοχικό και του έπιασα λίγο τη κουβέντα. Έχε υπόψιν σου πως κάποιοι τέτοιοι τύποι, απ τη πολύ πίστη που έχουν στο παραδάκι, στο τέλος πραγματικά πιστεύουν πως αξιωματικά η ιδεολογία τους είναι και η απόλυτη αλήθεια.