Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

4 Απριλίου 2013

Σόιμπλε: Η "αλληλεγγύη" πέθανε, ζήτω ο "ανταγωνισμός"!

Ώστε τι περιμέναμε;
Θα ζούσαμε την νεοφιλελεύθερη αναπαλαίωση χωρίς να επιστρέψουν και οι Μεγάλες Δυνάμεις;
Θα αποθεώναμε το δόγμα του "ανταγωνισμού" και της "επιβίωσης του ισχυρότερου" στις κοινωνικές μας σχέσεις χωρίς αυτό να μεταφερθεί και στις διεθνείς σχέσεις;
Θα ανασταίναμε την εργοδοτική αυθαιρεσία, θα καταργούσαμε το εργατικό δίκαιο και θα εκλογικεύαμε την εξαθλίωση ως το "απαραίτητο τίμημα για το δρόμο προς την ανάπτυξη" κατά το πρότυπο του 19 αιώνα και δεν θα επέστρεφαν και τα φαντάσματα των αποικιοκρατικών δυνάμεων (Γερμανία, Ρωσία, Γαλλία, κλπ) με τα ιμπεριαλιστικά τους παιχνίδια εις βάρος των μικρών λαών;
Θα χτίζαμε κοινωνίες που εκφράζουν απέχθεια προς κάθε ρύθμιση και κανονιστικό πλαίσιο, έκφραση αλληλεγγύης, προστασία των αδυνάτων και περιορισμό των ισχυρών, συμβιβασμό, γιατί έτσι "νοθεύεται ο υγιής ανταγωνισμός και η απεριόριστη κερδοφορία" και αυτό δεν θα μεταφερόταν και στις διακρατικές σχέσεις;

Και γιατί να "συμβιβαστεί" ο Σόιμπλε;
Δεν ζούμε σε ένα κόσμο "ανταγωνισμού" όπου η "ρύθμιση" και ο "συμβιβασμός" τον νοθεύουν;
Άλλωστε το είπε "είμαστε καλύτεροι μαθητές και οι άλλοι μας ζηλεύουν" δείχνοντας τα αισθήματα ανταγωνισμού που τρέφει απέναντι μας.
Κι είναι αστείο όλες οι ντόπιες ελίτ (Σαμαράδες, Βενιζέλοι και Κουβέληδες όλων των μικρών λαών) που ανέλαβαν εργολαβικά να εμπεδώσουν με μεταρρυθμιστικό οίστρο τις "αρχές του ανταγωνισμού" εντός των κοινωνιών τους, να στέκονται μπρος τους μεγάλους του κόσμου και να μιλάνε για "αλληλεγγύη, κατανόηση, συμβιβασμό, δίκαιο, ιδρυτικές αρχές της ΕΕ" κλπ.
Γιατί να σας σεβασθεί και να επιδείξει αλληλεγγύη η κ.Μερκελ; Εσείς σέβεστε τους άνεργους και τους εξαθλιωμένους ή περιφέρετε με αλαζονεία τα δόγματα περί "ανταγωνισμου" που θα μας φέρουν στο "νέο σύγχρονο κόσμο";

Ένα "νέο κόσμο" που είναι όμως πολύ πολύ παλιός!
Γιατί η υγεία και η παιδεία ως εμπόρευμα προϋπήρξαν των δημόσιων συστημάτων, τα ιδιωτικό μονοπώλια και τα τσιφλίκια των εθνικοποιήσεων, η αρρύθμιστη αγορά εργασίας του 8ωρου και του συνδικαλισμού, οι εθνικιστικοί και αποικιοκρατικοί ανταγωνισμοί της "Ευρώπης των Λαών" .
Γιατί η έννοια της "ρύθμισης", της "αλληλεγγύης" και του "περιορισμού της ισχύος των δυνατών" μέσω κανονιστικών πλαισίων αναπτύχθηκαν αφού είχε προηγηθεί η ανταγωνιστική αποικιοκρατική καπιταλιστική φρενίτιδα του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου με δυο καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους.
Αλλά δυστυχώς ξεχνάμε τα μαθήματα της Ιστορίας και μπαίνουμε πάλι σε μονοπάτια συγκρούσεων.
Ένα ανταγωνιστικό επιθετικό οικονομικό σύστημα, ο καπιταλισμός, αποθεώνει δια της νεοφιλελεύθερης ιδεολογικής ηγεμονίας την ίδια του την στρέβλωση και σπέρνει ανέμους καταστροφής.
Ό,τι οικοδόμησαν τα θύματα 2 παγκόσμιων πόλεμων για να φρενάρουν την "ανταγωνιστική" του τρέλα, σήμερα γκρεμίζεται. Έννοιες όπως "ρύθμιση", "δικαίωμα", "πολιτική παρέμβαση", "συμβιβασμός", "προστασία και σεβασμός του αδυνάτου" εξοβελίζονται από τις σχέσεις μας, τον δημόσιο διάλογο και την παιδεία μας εντός των κοινωνιών μας ως "ζημιογόνες του ανταγωνισμού" με προφανείς και διακρατικές αντανακλάσεις.
Και "ανταγωνιστικά" άτομα εντός "ανταγωνιστικών" κοινωνιών σκέπτονται και πράττουν επιθετικά έναντι "ανταγωνιστικών" λαών.

Ο νεοφιλελεύθερος οικονομικός ανταγωνισμός με την επιθετικότητά του προετοιμάζει τον πολιτικό και εθνικιστικό ανταγωνισμό.
Ας ελπίσουμε σε αλλαγή ρότας πριν φθάσουμε και στον πολεμικό!


ΥΓ1: Ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του "ανταγωνιστικό ον" που "επιδιώκει το κέρδος" είναι η μισή αλήθεια ενός δόγματος. Γιατί ο άνθρωπος είναι επίσης "συνεργατικό ον", ικανό για προοπτική σκέψη, επίδειξη αλληλεγγύης και θυσία άμεσων κερδών έναντι μακροπρόθεσμων.

ΥΓ2: Όσο περισσότερο εντός των κοινωνιών των μικρών λαών η έννοια του "δικαιώματος" (σε υγεία, παιδεία, αξιοπρεπή διαβίωση κλπ) θα υποχωρεί, τόσο και η διεθνής τους θέση θα υποβαθμίζεται. Επειδή είναι η έννοια του δικαιώματος κι όχι η ισχύς που την κατοχυρώνουν. Γιατί η ισχυρή Γερμανία να περιοριστεί από εκείνο (δικαίωμα, ρύθμιση, αλληλεγγύη) που η Ελληνική κυβέρνηση για τους πολίτες της αρνείται;;;;;;;

ΥΓ3: Το ότι μια οικονομική ένωση που φιλοδοξεί να εξελιχθεί σε πολιτική και ομοσπονδιακή, μπορεί να οικοδομηθεί σε νεοφιλελεύθερη ανταγωνιστική βάση μεταξύ των εταίρων της, μόνο στο μυαλό νεοφιλελεύθερων φανατικών τύπου Σόιμπλε υπάρχει. "Ένωση" και "ανταγωνισμός" είναι έννοιες αντίθετες και αλληλοαποκλειόμενες. Εξ ου και η παραλογία δηλώσεων και αποφάσεων!


[Κείμενο του Βασίλη Νικολόπουλου, από το καλό ιστολόγιο "Η Τάξη". Αναδημοσιεύεται με μικρή επέμβαση στην εμφάνιση και την στίξη, για πιο άνετη ανάγνωση. Επίσης, στο ΥΓ2, διορθώθηκε σε "Όσο περισσότερο..." η εμφανέστατη παραδρομή "Όσο λιγότερο..." του πρωτότυπου.]

Δεν υπάρχουν σχόλια: