Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

1 Νοεμβρίου 2012

Γιαλαντζί τσαμπουκάς

Άμα είσαι τσαμπουκάς εκ φύσεως, σου βγαίνει, ρε παιδί μου! Άλλωστε, μόνον ένας γκαραντί τσαμπουκάς θα μπορούσε να διαδεχτεί επάξια τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ τον Αδιάβαστο. Καθ' ότι αν διαδεχτείς έναν Μεγάλο και δεν παρουσιάσεις αντάξιο έργο, κινδυνεύεις να περάσεις στην Ιστορία ως Νικόλαος ο Μικρός.

Φυσικά, όπως σίγουρα καταλάβατε, ο λόγος γίνεται για τον υπουργό προστασίας τού πολίτη (κοινώς ΠροΠό) Νικόλαο Δένδια και για τον πρωτόγνωρο τσαμπουκά που έδειξε, προκειμένου να πατάξει τα φαινόμενα ρατσιστικής βίας. "Για το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη και το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, η ρατσιστική βία αποτελεί ιδιαίτερη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ενόψει των επικίνδυνων επιπτώσεων της, το προσωπικό του Σώματος χρησιμοποιεί κάθε διαθέσιμο έννομο μέσο που προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία για την καταπολέμηση του φαινομένου", δήλωσε ο οργισμένος υπουργός, συμπλήρωσε ότι "το προσωπικό των αστυνομικών υπηρεσιών σέβεται τη διαφορετικότητα των αντιλήψεων, του τρόπου ζωής και των πολιτιστικών ιδιαιτεροτήτων όλων των ανθρώπων ανεξαιρέτως".

Ο υπουργός υπογράμμισε, επίσης, ότι "στο πλαίσιο αυτό οι προσαγωγές ατόμων συνδέονται αποκλειστικά με εξατομικευμένες ενδείξεις, που προκύπτουν από τη συμπεριφορά τους και τους καθιστούν ύποπτους διάπραξης εγκληματικών πράξεων και όχι με τυχόν προκαταλήψεις του προσωπικού για ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, όπως οι αλλοδαποί, οι πρόσφυγες, οι Ρομά και οι έχοντες διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις από την επικρατούσα στη χώρα μας θρησκεία". Τέλος, υπενθύμισε ότι έχει ήδη συσταθεί Γραφείο Αντιμετώπισης Περιστατικών Αυθαιρεσίας, για περιστατικά ρατσιστικής-ξενοφοβικής βίας, στα οποία εμπλέκονται ή φέρονται να εμπλέκονται αστυνομικοί, το οποίο υπάγεται απευθείας στον υπουργό και έχει ως αποστολή τη συλλογή, την καταγραφή, την αξιολόγηση και την περαιτέρω προώθηση προς διερεύνηση καταγγελιών, για πράξεις του ένστολου προσωπικού.

Καλά κι ωραία ακούγονται όλα τούτα. Μόνο που εγώ έχω την εντύπωση ότι ο υπουργός μάς δουλεύει ψιλό γαζί. Πρώτα-πρώτα, ο Δένδιας ανήκει στο πολιτικό προσωπικό που στηρίζει ένα σύστημα το οποίο εκτρέφει φαινόμενα τύπου Χρυσής Αυγής. Συνεπώς, δεν μπορείς να δηλώνεις πως θα πατάξεις την ρατσιστική βία ενώ ταυτόχρονα υποθάλπεις την ανάπτυξη των φασιστοειδών που αναπτύσσουν αυτή την βία. Μοιάζεις...πώς να το πω, βρε αδερφέ...σαν ιδιοκτήτης μπουρδέλλου που τάσσεται κατά των προγαμιαίων σχέσεων.

Πάμε παρακάτω. Αλήθεια, ποιοι ακριβώς στελεχώνουν αυτό το περίφημο "Γραφείο Αντιμετώπισης Περιστατικών Αυθαιρεσίας"; Αυτοί -ή κάποιοι σαν αυτούς- που κατήγγειλε ο Γκάρντιαν; Σωθήκαμε! Θυμάστε την αντίδραση Δένδια στο εν λόγω δημοσίευμα; Πρώτα απείλησε την βρεττανική εφημερίδα με μήνυση, μετά ξεσπάθωσε ("Καίμε τους κρατουμένους με αναπτήρα; Υιοθετούνται αυτά τα πράγματα χωρίς να έχουμε στέρεες αποδείξεις;") και, τέλος, ως άλλη Πυθία, προανήγγειλε το αποτέλεσμα των σχετικών ιατροδικαστικών εκθέσεων ("Σας προλέγω και θα το δείτε –διότι διεξήχθη η έρευνα- ότι, από τις ιατροδικαστικές εκθέσεις που θα βγουν στη δημοσιότητα, σ’ αυτούς οι οποίοι δήθεν βασανίστηκαν και οι οποίοι δεν καταγγέλλουν, δεν μηνύουν και δεν μνημονεύεται το όνομά τους, δεν θα υπάρχει ούτε δείγμα ηλεκτροσόκ ούτε και κάψιμο. Θα υπάρχουν μόνο οι εκχυμώσεις και τα τραύματα, αποτέλεσμα του γεγονότος ότι είχε προϋπάρξει συμπλοκή με άλλους και πέραν αυτού είχε προϋπάρξει και αντίσταση κατά της αστυνομίας" - οι υπογραμμίσεις δικές μου).

Να και το επόμενο, λοιπόν. Για να αντιμετωπίσει ο υπουργός με σοβαρότητα τις καταγγελίες των θυμάτων βίας, πρέπει (ο ίδιος το είπε!) οι παθόντες να κάνουν επώνυμη καταγγελία ή μήνυση και να βρεθούν "στέρεες αποδείξεις". Κι αν δεν καταλαβαίνετε τι ακριβώς σημαίνει αυτή η λεπτομέρεια, σας το κάνει λιανά ο ίδιος ο υπουργός: "Αυτό δεν σημαίνει ότι οποιοσδήποτε καταγγέλει κάτι θα μπορεί ες αεί να παραμένει στην χώρα, βασιζόμενος στην καταγγελία που έχει κάνει".

Κατόπιν όλων αυτών, η αναγγελία ότι προωθείται η δυνατότητα να κάνει κάποιος ανώνυμη καταγγελία, είναι σαφές πως έγινε ίσα-ίσα για να ακουστεί στα κανάλια. Σαν να λέμε στον κάθε φουκαρά: εσύ είσαι ελεύθερος να κάνεις ανώνυμη καταγγελία κι εμείς είμαστε ελεύθεροι να την γράψουμε στα παπάρια μας. Διότι, όπως είπε ο ίδιος ο υπουργός, αν δεν μνημονεύεται το όνομά σου, είσαι "δήθεν βασανισμένος". Κι αν τολμήσεις να κάνεις επώνυμη καταγγελία, μη περιμένεις ότι θα παραμείνεις στην χώρα.

Τελικά, πολλή κουβέντα και αποτέλεσμα μηδέν. Ή, όπως λέει κι ο λαός, πολύ κο-κο κι από αβγό τίποτε. Εξ άλλου, σε τόσα και τόσα καταγεγραμμένα φαινόμενα χρυσαυγίτικης βίας, ποια ακριβώς αντανακλαστικά έχει να επιδείξει το υπουργείο προ-πο; Προφανώς, ο τσαμπουκάς τού υπουργού μας είναι...γιαλαντζί.

Δεν υπάρχουν σχόλια: