Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

21 Μαΐου 2012

Το κοτσύφι

Έχω την τύχη να μένω κοντά σε μια πλατεία γεμάτη δέντρα (ναι, ναι, υπάρχουν ακόμη τέτοιες πλατείες!) και την ευτυχία να ξυπνάω κάθε πρωί με το τραγούδι των αμέτρητων πουλιών που κουρνιάζουν στα φυλλώματα αυτών των δέντρων. Κι επειδή οι βεράντες μου είναι γεμάτες φυτά, όλο και κάποιο πουλάκι ξεστρατίζει για να μου τραγουδήσει από κοντά. Κάπου-κάπου, μάλιστα, πιάνω και την κουβέντα μαζί του κι έτσι μαθαίνω πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα. Ειδικά η ιστορία που μου είπε σήμερα το πρωί ένα καλλικέλαδο κοτσύφι ήταν εντυπωσιακή. Ακούστε:

Στον Νόμο 4046/2012 (πιο γνωστός σε όλους μας ως "Μνημόνιο 2") υπάρχει η εξής διαταξούλα (στα αγγλικά παρακαλώ!): "The Government will ensure that social security's assets, including the liquidity that results from the ongoing debt exchange is invested in government bills, deposits in Treasury, or any other instrument that consolidates in government debt". Για όσους έχουν πρόβλημα με τα αγγλικά τους, η εν λόγω διάταξη θα μπορούσε να αποδοθεί στα ελληνικά ως εξής: "Η Κυβέρνηση θα διασφαλίσει ότι τα περιουσιακά στοιχεία της κοινωνικής ασφάλισης, συμπεριλαμβανομένης και της ρευστότητας που προκύπτει από τη συνεχιζόμενη ανταλλαγή χρέους θα επενδύονται σε έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου, καταθέσεις στο Υπουργείο Οικονομικών, ή οποιοδήποτε άλλο μέσο περιορίζει το δημόσιο χρέος".

Τί έκανε το κράτος, λοιπόν, στα πλαίσια της συγκεκριμμένης διάταξης; Δέσμευσε τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. Κι επειδή τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων βρίσκονται κατατεθειμένα μαζί με τα αποθεματικά των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, δέσμευσε ταυτόχρονα και τα αποθεματικά των επιμελητηρίων, των νοσοκομείων, των πανεπιστημίων κλπ. Σκοπός της δέσμευσης, όπως λέει ο Νόμος, είναι η επένδυσή τους σε έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου. Πάει καλά ως εδώ; Πάμε παρακάτω.

Ο παραπάνω Νόμος δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ τής 14/02/2012. Όμως, από τότε και για κάμποσο καιρό ακόμα το δημόσιο δεν προέβη στην έκδοση εντόκων γραμματίων ή άλλων τίτλων. Οπότε, τί έκανε η Τράπεζα της Ελλάδος (ακριβέστερα, όπως έχουμε τονίσει κατ' επανάληψη: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - Υποκατάστημα Ελλάδος); Αγόρασε τίτλους τού ελληνικού δημοσίου στην δευτερογενή αγορά. Δηλαδή, αγόρασε τίτλους από...τις τράπεζες! Και, μάλιστα (όπως μου είπε το κοτσύφι), τους αγόρασε στην ονομαστική τους αξία, όταν είναι γνωστό και στις πέτρες ότι οι τίτλοι τού ελληνικού δημοσίου διαπραγματεύονταν στην δευτερογενή αγορά με έκπτωση πάνω από 50%!!

Κρίσιμη παρατήρηση: όλα αυτά γίνονται λίιιιγο πριν επισημοποιηθεί το "κούρεμα" των ελληνικών ομολόγων (το περίφημο PSI) κατά 53,5%!!!

Εδώ το κοτσύφι σταμάτησε την διήγησή του και πέταξε να συναντήσει μια κοτσυφίνα που μπάνισε στο απέναντι δέντρο. Αλλά, επειδή δεν είναι υποχρεωτικό να έχει ο αναγνώστης οικονομικές γνώσεις, ας εξηγήσω με απλά λόγια τα όσα άκουσα πρωινιάτικα και μου σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο:

Βρισκόμαστε στις παραμονές τής επίσημης εξαγγελίας περί κουρέματος του ελληνικού χρέους. Φυσικά, οι τράπεζες είναι ενήμερες για την συγκεκριμμένη διαδικασία και αρχίζουν να ψάχνονται, αφού το κούρεμα θα σημάνει απώλεια κατά 53,5% της αξίας των ελληνικών τίτλων που έχουν στα συρτάρια τους. Λογικά, λοιπόν, αντιδρούν και "τα στηλώνουν", αφού δεν είναι διατεθειμένες να χάσουν ούτε πενηνταράκι από τα τοκογλυφικά τους κέρδη.

Πάλι φυσικά, ούτε η αστική μας κυβέρνηση ούτε η τρόικα θέλουν να ζημιωθούν οι τράπεζες, οπότε βρίσκουν το κόλπο: ψηφίζουν νόμο με τον οποίο η Τράπεζα της Ελλάδος βάζει χέρι στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και των λοιπών ΝΠΔΔ, ώστε με αυτά τα λεφτά να αγοραστούν οι τίτλοι του ελληνικού δημοσίου που βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών! Σημειωτέον ότι η "δουλειά" γίνεται νόμιμα: αφού το ελληνικό δημόσιο δεν εκδίδει καινούργιους τίτλους, μπορούν να αγοραστούν τίτλοι απ΄την δευτερογενή αγορά (από "δεύτερο χέρι" δηλαδή). Έτσι, λίγο πριν το επίσημο κούρεμα, οι τράπεζες ξεφορτώνονται σε κανονικές τιμές τα "κωλόχαρτα" τα οποία, λίγες μέρες αργότερα, χάνουν το 53,5% της αξίας τους και τα "παρκάρουν" στα ασφαλιστικά ταμεία, στα νοσοκομεία, στα επιμελητήρια, στα πανεπιστήμια κλπ.


Ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να πιστέψω το κουτσομπόλικο κοτσύφι, το οποίο ήρθε πρωινιάτικα να με ταράξει την ώρα που απολάμβανα το καφεδάκι μου και το τσιγαράκι μου. Αδυνατώ να πιστέψω ότι μια "κυβέρνηση τεχνοκρατών", υπό την ηγεσία τού πολυπράγμονος κ. Λουκά Παπαδήμου, θα σκεφτόταν τέτοια πουστιά σε βάρος τού ελληνικού λαού και θα συνέπραττε σε μια τόσο χυδαία κλοπή. Διάολε, αν όλα αυτά αληθεύουν και όντως οι τράπεζες δεν έχασαν από την εφαρμογή τού PSI, γιατί είναι τόσο επιτακτική η ενίσχυσή τους με τουλάχιστον 50 (κατά Δραγασάκη) δισεκατομμύρια;

Δεν μπορεί, παραμύθια μού ξεφούρνισε πρωί-πρωί το βρομόπουλο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: