Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

3 Μαρτίου 2012

Το καζίκι της Γερμανίας

Ένα από τα αγαπημένα θέματα συζητήσεων στις παρέες είναι η στάση τής Γερμανίας έναντι της χώρας μας και -σχεδόν μόνιμη- επωδό όλων αυτών των συζητήσεων αποτελούν τα διάφορα μπινελίκια προς την καγκελλάριο Μέρκελ. Χωρίς να ισχυρίζομαι ότι με "χαλάνε" όλα αυτά (αντιθέτως!), λέω να ξεκινήσουμε μια σοβαρή κουβέντα για το θέμα.

Είναι αλήθεια ότι το τελευταίο τρίμηνο η "γκιόσα τού Βερολίνου" (σύμφωνα με τον Τράγκα) δείχνει πιο διαλλακτική. Κάπως σαν να έχει βάλει λίγο νερό στο κρασί της, ένα πράμα. Βέβαια, όσοι καταλαβαίνουν και δεν παρασύρονται από τις εύκολες σπέκουλες των μουμουέδων, αντιλαμβάνονται ότι αυτή η διαλλακτικότητα μπορεί να χαρακτηριστεί απλώς ως "τρίχες". Μπορεί να δείχνει κάπως "μαλακωμένη" η γερμανική στάση αλλά δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να αντιληφθεί οποιοσδήποτε ότι δεν μας συμπάθησαν ξαφνικά οι μέχρι προ τινος σκληροί γερμανοί. Αυτό έλειπε τώρα, να "διαφθαρεί" η καπιταλιστική λογική από πεζούς συναισθηματισμούς! Υπάρχει άλλη, λογική εξήγηση αυτού του φαινομένου.

Κάπου στα τέλη του περασμένου Νοέμβρη, η Γερμανία βγήκε στις αγορές να πουλήσει ομόλογα σε δημοπρασία, προκειμένου να μαζέψει 6 δισ. ευρώ. Αν και το ποσό δείχνει αστείο για έναν τέτοιον οικονομικό γίγαντα, η δημοπρασία επιφύλαξε μια κολοσσιαία δυσάρεστη έκπληξη στους γερμανούς: ενώ ζητούσαν 6 δισ., κατάφεραν να μαζέψουν μόλις 3,644! Μάλιστα δε, το επιτόκιο που απαίτησαν οι αγορές για να δώσουν αυτά τα ψίχουλα, σκαρφάλωσε στο 2,09% από το 1,98% της προηγούμενης δημοπρασίας!

Επρόκειτο περί στραπάτσου. Χαρακτηριστικά, ο Bloomberg σχολίασε: "Αυτή η δημοπρασία δεν είναι τίποτε λιγώτερο από καταστροφή. Αν το ισχυρότερο κράτος τής Ευρώπης έχει τέτοια δυσκολία στην άντληση κεφαλαίων, τότε μπορεί κανείς να σκεφτεί τις θα συμβεί στις επόμενες δημοπρασίες σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη". Φυσικά, μετά απ' αυτό το στραπάτσο, εκτινάχτηκαν τα επιτόκια δανεισμού όλων των χωρών τής Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το πατατράκ δημιούργησε ρίγη στο τραπεζικό σύστημα. Μέσα σε μια βδομάδα, 178(!) ευρωπαϊκές τράπεζες πήγαν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για δανεικά. Βεβαίως, οι "εγκέφαλοι" της Ένωσης δεν τις άφησαν δυσαρεστημένες και φρόντισαν να τις "ενισχύσουν" με το τεράστιο ποσό των 247 δισεκατομμυρίων(!), πάντοτε με το ξεφτιλισμένο επιτόκιο του 1,25%. Το ποσό των 247 δισ. απετέλεσε ρεκόρ για τους τελευταίους 30 μήνες, αν και μια βδομάδα νωρίτερα η ΕΚΤ είχε "ταΐσει" πάλι τις τράπεζες με άλλα 230 δισεκατομμύρια.

Το καζίκι τής Γερμανίας έκανε τους νταραβεριτζήδες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης να χεστούν από την τρομάρα τους, αφού εξ αιτίας του πρόβαλε απειλητικός ο κίνδυνος κατάρρευσης της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, της περιλάλητης ΟΝΕ. Μάλιστα, ο Economist δεν δίστασε να διατυπώσει την εκτίμηση ότι το γερμανικό στραπάτσο αποτελεί σαφή ένδειξη πως το ευρώ οδεύει με ταχύτητα προς την κατάρρευσή του και κάλεσε τους ηγέτες τής ευρωζώνης να πάρουν άμεσες και τολμηρές αποφάσεις για να την σταματήσουν.

Συνεπώς, ας προσγειωθούμε. Την Μέρκελ ούτε κανένα ψυχοπόνεμα για τον λαό την έπιασε ούτε τις διαδηλώσεις και τις διαμαρτυρίες του ελληνικού λαού άκουσε. Ψυχοπόνεμα για τις τράπεζες την έπιασε και τις υποδείξεις των κεφαλαιοκρατών άκουσε. Βέβαια, δεν δείχνει να καταλαβαίνει το αδιέξοδο όλης αυτής της πολιτικής. Ευτυχώς, όμως, εμείς καταλαβαίνουμε πλέον τι γίνεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια: