Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

20 Νοεμβρίου 2011

"Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου"

Πριν μερικά χρόνια, ο δημοσιογράφος Στέλιος Κούλογλου παρουσίασε από την κρατική τηλεόραση ένα ρεπορτάζ, το οποίο συζητήθηκε τόσο πολύ ώστε ο απόηχός του φτάνει ως τις μέρες μας. Αφορμή για εκείνο το ρεπορτάζ ήταν οι αποκαλύψεις που έκανε ο παλαίμαχος αμερικανός πράκτορας Τζων Πέρκινς μέσα από το βιβλίο του "Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου". Σ' αυτό ακριβώς το βιβλίο θα αναφερθούμε σήμερα.

Στο ξεκίνημα της καρριέρας του, ο Τζων Πέρκινς δεν ήταν παρά ένας απλός οικονομολόγος, ο οποίος σιγά-σιγά ανέβηκε στην ιεραρχία μιας πολυεθνικής εταιρείας συμβούλων και έφτασε μέχρι την θέση του οικονομικού διευθυντή. Όμως, στο μεταξύ στρατολογήθηκε από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ ως "οικονομικός δολοφόνος". Ο ίδιος εξηγεί με αφοπλιστικά απλό τρόπο το είδος της δουλειάς του: 

"Μόλις ένας νέος πρόεδρος ανέβει στην εξουσία σε μια υπανάπτυκτη χώρα, δέχεται την επίσκεψη ενός οικονομικού εκτελεστή και η συνάντηση εξελίσσεται κάπως έτσι: ο οικονομικός εκτελεστής βάζει το χέρι του στην αριστερή τσέπη και λέει «Κύριε πρόεδρε, στην τσέπη αυτή έχω δυο εκατομμύρια δολλάρια για εσάς και την οικογένειά σας, αν δεχτείτε να παίξετε το παιχνίδι μας». Μετά βάζει το χέρι του στην δεξιά του τσέπη και λέει «Εδώ έχω ένα όπλο και μια σφαίρα με το όνομά σας αν δεν παίξετε το παιχνίδι. Σκεφτείτε καλά τι θα κάνετε και να έχετε υπ' όψιν τι συνέβη σε όσους αρνήθηκαν»".

Πράγματι, στην "Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου"  ο Πέρκινς μιλάει για την Ινδονησία και τον Σουχάρτο, για τον Παναμά και τον Τορίχος, για την Γουατεμάλα και τον Γκουσμάν, για την Σαουδική Αραβία και τους Σαούντ, για την χρηματοδότηση του Μπιν Λάντεν, για το Ιράν και την πτώση του Σάχη, για την Κολομβία και τα καρτέλ των ναρκωτικών, για τον Ισημερινό και την δολοφονία του προέδρου Χάιμε Ρόλντος, για...για...

Στον αναγνώστη αυτού του βιβλίου δημιουργούνται πολλά εύλογα ερωτήματα. Π.χ. γιατί η CIA δεν εμπόδισε την κυκλοφορία του; Ή γιατί ο Πέρκινς δεν φοβήθηκε για την ζωή του; Πόσο δύσκολο ήταν για τις μυστικές υπηρεσίες να τον "εξαφανίσουν" πριν καν γράψει τον τίτλο τού βιβλίου του; Η αλήθεια είναι ότι η αντίδραση της αμερικανικής κυβέρνησης ήταν απροσδόκητα μετριοπαθής, με το υπουργείο εξωτερικών να κάνει επίδειξη χιούμορ, ρωτώντας: "Εξομολόγηση ή φαντασιώσεις ενός οικονομικού δολοφόνου;" Είναι γεγονός ότι το βιβλίο αναδύει μια μυρωδιά συνωμοσιολογίας, την οποία εντοπίζει ο ίδιος ο Κούλογλου στον πρόλογο που γράφει, καλώντας ουσιαστικά τον αναγνώστη να προχωρήσει σε μια κριτική ανάγνωση.

Πάντως, όπως και να έχει το πράγμα, η "Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου" είναι ένα βιβλίο το οποίο αξίζει να διαβάσει κανείς. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Αιώρα", σε μια προσεγμένη μετάφραση του Βασίλη Αθανασιάδη  και πρόλογο -όπως ήδη είπαμε- του Στέλιου Κούλογλου. Ακόμα κι αν συμφωνήσουμε ότι ενδέχεται σε πολλά σημεία ο Πέρκινς να έχει διαστρεβλώσει την πραγματικότητα, πρέπει να δεχτούμε την ορθότητα της λαϊκής ρήσης "όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά". Όσο γι΄αυτούς που θα ισχυριστούν ότι όλα ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας τού συγγραφέα, ας γίνω λίγο κυνικός παρατηρώντας ότι με 18 ευρώ μπορούν να απολαύσουν ένα θαυμάσιο μυθιστόρημα κατασκοπείας με 400 σελίδες που διαβάζονται σαν νεράκι. Καθόλου άσχημα.


Δείτε:
(α) "Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου": Ολόκληρη η ταινία-ρεπορτάζ του Στέλιου Κούλογλου, διαρκείας μιάμισης ώρας.
(β) "www.hitmanapology.com": Ο ιστοτόπος τής ταινίας, με πολύ υλικό (φωτογραφίες, διαφημιστικό υλικό, βραβεία, συντελεστές κλπ).
(γ) Απόσπασμα 6 λεπτών (μαγνητοσκοπημένο με κινητό τηλέφωνο) από την συζήτηση που ακολούθησε την προβολή της ταινίας,

Δεν υπάρχουν σχόλια: