Κατά την χτεσινή μας "επίσκεψη" στον ιστοχώρο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, "καμαρώσαμε" την ένδειξη "ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (Σχολείο 21ου αιώνα)". Από τούτην εδώ την γωνιά, έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο πώς εννοεί η κυβέρνηση αυτό το "νέο σχολείο". Και, πρώτα-πρώτα, δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι επί κεφαλής του υπουργείου παιδείας βρίσκεται εκείνη η καραμπινάτα ξεπουλημένη πολιτικός, η οποία το 'χε καημό και μαράζι να αναδείξει τα αγγλικά σε επίσημη γλώσσα των ελλήνων.
Σήμερα θα παραμείνουμε στα ζητήματα παιδείας. Από τον Ιούνιο, το υπουργείο παιδείας έχει ανακοινώσει 5 προγράμματα «διά βίου μάθησης», η απλή ανάγνωση των οποίων αποκαλύπτει την επιδιωκόμενη κατάργηση της μόρφωσης και την αντικατάστασή της με μια σεμιναριακή αντίληψη σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Ας ρίξουμε μια ματιά σε τρία απ' αυτά τα προγράμματα. Μια ματιά είναι αρκετή για να καταλάβουμε ότι η αστική εξουσία θέλει να χρησιμοποιήσει την παιδεία αποκλειστικά για την παραγωγή καταρτισμένων εργαζομένων, οι οποίοι θα είναι προετοιμασμένοι να τεθούν στην υπηρεσία οποιουδήποτε εργοδότη, αλλάζοντας δέκα-δώδεκα δουλειές κατά την διάρκεια του εργασιακού τους βίου. Σημειώνουμε ότι για κανένα από αυτά τα προγράμματα δεν διευκρινίζεται αν θα είναι δωρεάν ή αν θα απαιτείται και η χρηματική συνεισφορά των...εκπαιδευομένων.
Το πρώτο πρόγραμμα μας προϊδεάζει με τον τίτλο του: "κουπόνι αρχικής κατάρτισης". Θυμίζει ορισμένα προγράμματα για ανέργους, με τα οποία επιδοτούνται οι εργοδότες. Στην περίπτωση των κουπονιών κατάρτισης εξασφαλίζεται πελατεία για δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ. Δηλαδή, πριμοδοτούνται ευθέως και οι ιδιώτες. Στην σχετική ανακοίνωση του υπουργείου τα παραπάνω γράφονται λίγο πιο...κομψά: με το "κουπόνι κατάρτισης", νέοι από 18 έως 25 ετών θα "λαμβάνουν υπηρεσίες αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης από πιστοποιημένους παρόχους (δηλ. δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ)". Η κυβέρνηση δεν μένει μόνο στη χρηματοδότηση των εμπόρων της γνώσης, αλλά θα δίνει και κουπόνια σε "συγκεκριμένο αριθμό δικαιούχων που θα επιλέξουν συγκεκριμένες ειδικότητες που υπηρετούν την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας, όπως θα τις ορίσει το υπουργείο Παιδείας από τις λειτουργούσες σήμερα 217 ειδικότητες αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης σε δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ". Με άλλα λόγια, το κράτος τίθεται στην υπηρεσία των ειδικοτήτων, τις οποίες θα επιλέγουν ανά πάσα στιγμή οι εργοδότες και οι οποίες (αυτές και μόνο) θα πωλούνται απ' τους εμπόρους της γνώσης.
Στο δεύτερο πρόγραμμα ανακατεύονται και οι "καλλικρατικοί" δήμοι, για να δικαιωθούμε όσοι πριν από τις περυσινές περιφερειακές εκλογές υποστηρίζαμε ότι στόχος του "Καλλικράτη" είναι να μετατρέψει τους δήμους σε όργανα προώθησης των κυβερνητικών επιλογών. Οι δήμοι, λοιπόν, θα αναλάβουν ρόλο μεσάζοντα των εργοδοτών, "προσφέροντας" -με την μορφή σεμιναρίων- την αναλώσιμη κατάρτιση που θα θέλουν οι επιχειρήσεις (σημ.: στην γλώσσα της αγοράς, η ενίσχυση των επιχειρήσεων λέγεται "τοπική ανάπτυξη"). Σύμφωνα με το πρόγραμμα, οι δήμοι θα επιλέγουν προγράμματα από μια λίστα επιλογών. Με αυτόν τον τρόπο το υπουργείο παιδείας σχεδιάζει να φτιάξει 12.580 τμήματα μάθησης, που θα παρέχουν οι δήμοι. Τα προγράμματα που θα "προσφέρονται" δεν αφήνουν περιθώρια παρεξήγησης: "επιχειρηματικότητα", "οικονομικός εγγραμματισμός", "πράσινη ανάπτυξη - περιβάλλον", "νέες τεχνολογίες", "ξένες γλώσσες", "κοινωνικές δεξιότητες και δράσεις", "συμβουλευτική οικογένειας" κλπ. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι θα παρακολουθούν κάποια σεμινάρια, από τα οποία θα παίρνουν την γνώση που θα απαιτεί το επόμενο επάγγελμά τους. Για το μεθεπόμενο επάγγελμα; Φρέσκα σεμινάρια, βέβαια!
Το τρίτο πρόγραμμα με τίτλο "επικαιροποίηση γνώσεων αποφοίτων ΑΕΙ-ΤΕΙ" μετατρέπει ουσιαστικά, μαζί με τον νόμο-πλαίσιο για την ανώτατη εκπαίδευση και το αναμενόμενο "εθνικό πλαίσιο προσόντων" (λίστα κατάταξης των εργαζομένων, ανάλογα με τα πτυχία, τις βεβαιώσεις, την εργασιακή τους εμπειρία κλπ), τα πτυχία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σε μια ακόμα βεβαίωση, σε ένα ακόμα πιστοποιητικό. Θυμίζουμε πως στον νόμο-πλαίσιο υπάρχει ένα προπαρασκευαστικό έτος (εισαγωγή σε σχολή) και μετά, στο δεύτερο έτος, οι φοιτητές θα εισάγονται σε τμήμα. Ουσιαστικά, αυτό σημαίνει τριετείς απαξιωμένες σπουδές σε ένα "Πανεπιστήμιο ΑΕ". Μετά απ' αυτό το "νέο πτυχίο" απ' τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, οι απόφοιτοι θα είναι υποχρεωμένοι να κυνηγούν διάφορα προγράμματα και σεμινάρια, για να ανέβουν επίπεδο στο "εθνικό πλαίσιο προσόντων", μπας και βρουν δουλειά. Στην πράξη, βέβαια, πολλοί πτυχιούχοι μαζεύουν και σήμερα σεμινάρια και πιστοποιητικά για να "φουσκώσουν" το βιογραφικό τους. Με τα κυβερνητικά πλάνα αυτό θα είναι υποχρεωτικό και θα πρέπει να γίνεται για μια ζωή και το εν λόγω πρόγραμμα εντάσσεται σ' αυτή την λογική. Φυσικά, τέτοιου είδους προγράμματα αποτελούν εξαιρετική ευκαιρία παρέμβασης για τις διάφορες επιχειρήσεις, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις επιλογές τους.
Τελειώνοντας, ας ξεκαθαρίσουμε ότι, για όλα τα προγράμματα που αναφέραμε, το υπουργείο προϋπολογίζει το αστείο ποσό των 108 εκατομμυρίων όλο κι όλο. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι η δαπάνη. Είναι ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να γεμίσει τον τόπο με τέτοιου είδους προγράμματα και σεμινάρια, τα οποία θα αναλαμβάνουν το κράτος, οι δήμοι, οι επιχειρήσεις, τα πανεπιστήμια. Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι απλό: ο εργαζόμενος θα βρίσκεται συνεχώς μεταξύ ολιγόμηνης δουλειάς και προγραμμάτων κατάρτισης για να βρεθεί το επόμενο μεροκάματο!
Καμαρώστε ένα "υπουργείο παιδείας και διά βίου μάθησης"! Έναν μηχανισμό, δηλαδή, ο οποίος στήνει ολόκληρο δίκτυο που θα πουλάει βεβαιώσεις και πιστοποιητικά, φτιάχνοντας έναν κόσμο "διά βίου αμάθειας και εκμετάλλευσης"...
Σήμερα θα παραμείνουμε στα ζητήματα παιδείας. Από τον Ιούνιο, το υπουργείο παιδείας έχει ανακοινώσει 5 προγράμματα «διά βίου μάθησης», η απλή ανάγνωση των οποίων αποκαλύπτει την επιδιωκόμενη κατάργηση της μόρφωσης και την αντικατάστασή της με μια σεμιναριακή αντίληψη σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Ας ρίξουμε μια ματιά σε τρία απ' αυτά τα προγράμματα. Μια ματιά είναι αρκετή για να καταλάβουμε ότι η αστική εξουσία θέλει να χρησιμοποιήσει την παιδεία αποκλειστικά για την παραγωγή καταρτισμένων εργαζομένων, οι οποίοι θα είναι προετοιμασμένοι να τεθούν στην υπηρεσία οποιουδήποτε εργοδότη, αλλάζοντας δέκα-δώδεκα δουλειές κατά την διάρκεια του εργασιακού τους βίου. Σημειώνουμε ότι για κανένα από αυτά τα προγράμματα δεν διευκρινίζεται αν θα είναι δωρεάν ή αν θα απαιτείται και η χρηματική συνεισφορά των...εκπαιδευομένων.
Το πρώτο πρόγραμμα μας προϊδεάζει με τον τίτλο του: "κουπόνι αρχικής κατάρτισης". Θυμίζει ορισμένα προγράμματα για ανέργους, με τα οποία επιδοτούνται οι εργοδότες. Στην περίπτωση των κουπονιών κατάρτισης εξασφαλίζεται πελατεία για δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ. Δηλαδή, πριμοδοτούνται ευθέως και οι ιδιώτες. Στην σχετική ανακοίνωση του υπουργείου τα παραπάνω γράφονται λίγο πιο...κομψά: με το "κουπόνι κατάρτισης", νέοι από 18 έως 25 ετών θα "λαμβάνουν υπηρεσίες αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης από πιστοποιημένους παρόχους (δηλ. δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ)". Η κυβέρνηση δεν μένει μόνο στη χρηματοδότηση των εμπόρων της γνώσης, αλλά θα δίνει και κουπόνια σε "συγκεκριμένο αριθμό δικαιούχων που θα επιλέξουν συγκεκριμένες ειδικότητες που υπηρετούν την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας, όπως θα τις ορίσει το υπουργείο Παιδείας από τις λειτουργούσες σήμερα 217 ειδικότητες αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης σε δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ". Με άλλα λόγια, το κράτος τίθεται στην υπηρεσία των ειδικοτήτων, τις οποίες θα επιλέγουν ανά πάσα στιγμή οι εργοδότες και οι οποίες (αυτές και μόνο) θα πωλούνται απ' τους εμπόρους της γνώσης.
Στο δεύτερο πρόγραμμα ανακατεύονται και οι "καλλικρατικοί" δήμοι, για να δικαιωθούμε όσοι πριν από τις περυσινές περιφερειακές εκλογές υποστηρίζαμε ότι στόχος του "Καλλικράτη" είναι να μετατρέψει τους δήμους σε όργανα προώθησης των κυβερνητικών επιλογών. Οι δήμοι, λοιπόν, θα αναλάβουν ρόλο μεσάζοντα των εργοδοτών, "προσφέροντας" -με την μορφή σεμιναρίων- την αναλώσιμη κατάρτιση που θα θέλουν οι επιχειρήσεις (σημ.: στην γλώσσα της αγοράς, η ενίσχυση των επιχειρήσεων λέγεται "τοπική ανάπτυξη"). Σύμφωνα με το πρόγραμμα, οι δήμοι θα επιλέγουν προγράμματα από μια λίστα επιλογών. Με αυτόν τον τρόπο το υπουργείο παιδείας σχεδιάζει να φτιάξει 12.580 τμήματα μάθησης, που θα παρέχουν οι δήμοι. Τα προγράμματα που θα "προσφέρονται" δεν αφήνουν περιθώρια παρεξήγησης: "επιχειρηματικότητα", "οικονομικός εγγραμματισμός", "πράσινη ανάπτυξη - περιβάλλον", "νέες τεχνολογίες", "ξένες γλώσσες", "κοινωνικές δεξιότητες και δράσεις", "συμβουλευτική οικογένειας" κλπ. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι θα παρακολουθούν κάποια σεμινάρια, από τα οποία θα παίρνουν την γνώση που θα απαιτεί το επόμενο επάγγελμά τους. Για το μεθεπόμενο επάγγελμα; Φρέσκα σεμινάρια, βέβαια!
Το τρίτο πρόγραμμα με τίτλο "επικαιροποίηση γνώσεων αποφοίτων ΑΕΙ-ΤΕΙ" μετατρέπει ουσιαστικά, μαζί με τον νόμο-πλαίσιο για την ανώτατη εκπαίδευση και το αναμενόμενο "εθνικό πλαίσιο προσόντων" (λίστα κατάταξης των εργαζομένων, ανάλογα με τα πτυχία, τις βεβαιώσεις, την εργασιακή τους εμπειρία κλπ), τα πτυχία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σε μια ακόμα βεβαίωση, σε ένα ακόμα πιστοποιητικό. Θυμίζουμε πως στον νόμο-πλαίσιο υπάρχει ένα προπαρασκευαστικό έτος (εισαγωγή σε σχολή) και μετά, στο δεύτερο έτος, οι φοιτητές θα εισάγονται σε τμήμα. Ουσιαστικά, αυτό σημαίνει τριετείς απαξιωμένες σπουδές σε ένα "Πανεπιστήμιο ΑΕ". Μετά απ' αυτό το "νέο πτυχίο" απ' τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, οι απόφοιτοι θα είναι υποχρεωμένοι να κυνηγούν διάφορα προγράμματα και σεμινάρια, για να ανέβουν επίπεδο στο "εθνικό πλαίσιο προσόντων", μπας και βρουν δουλειά. Στην πράξη, βέβαια, πολλοί πτυχιούχοι μαζεύουν και σήμερα σεμινάρια και πιστοποιητικά για να "φουσκώσουν" το βιογραφικό τους. Με τα κυβερνητικά πλάνα αυτό θα είναι υποχρεωτικό και θα πρέπει να γίνεται για μια ζωή και το εν λόγω πρόγραμμα εντάσσεται σ' αυτή την λογική. Φυσικά, τέτοιου είδους προγράμματα αποτελούν εξαιρετική ευκαιρία παρέμβασης για τις διάφορες επιχειρήσεις, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις επιλογές τους.
Τελειώνοντας, ας ξεκαθαρίσουμε ότι, για όλα τα προγράμματα που αναφέραμε, το υπουργείο προϋπολογίζει το αστείο ποσό των 108 εκατομμυρίων όλο κι όλο. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι η δαπάνη. Είναι ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να γεμίσει τον τόπο με τέτοιου είδους προγράμματα και σεμινάρια, τα οποία θα αναλαμβάνουν το κράτος, οι δήμοι, οι επιχειρήσεις, τα πανεπιστήμια. Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι απλό: ο εργαζόμενος θα βρίσκεται συνεχώς μεταξύ ολιγόμηνης δουλειάς και προγραμμάτων κατάρτισης για να βρεθεί το επόμενο μεροκάματο!
Καμαρώστε ένα "υπουργείο παιδείας και διά βίου μάθησης"! Έναν μηχανισμό, δηλαδή, ο οποίος στήνει ολόκληρο δίκτυο που θα πουλάει βεβαιώσεις και πιστοποιητικά, φτιάχνοντας έναν κόσμο "διά βίου αμάθειας και εκμετάλλευσης"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου