Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

10 Ιανουαρίου 2011

Εγκέφαλοι και σκατοκέφαλοι

Τις απόψεις μου για την υπουργό παιδείας τις έχω καταστήσει ξεκάθαρες σε τούτο το ιστολόγιο. Δεν πρόκειται ποτέ να χωνέψω το πώς διάβολο έγινε υπουργός παιδείας κάποια που, πριν λίγα χρόνια, είχε προτείνει να αναγορευθούν τα αγγλικά σε δεύτερη επίσημη γλώσσα της Ελλάδος! Φαίνεται ότι ο "πρωθυπουργός της διασποράς" κάτι έχει στο μυαλό του μ' αυτόν τον διορισμό...

Η Αννούλα, λοιπόν, ξαναχτύπησε. Κλείνει ο -γνωστός σε όλους μας- Ο.Ε.Δ.Β. (Οργανισμός Εκδόσεως Διαδακτικών Βιβλίων) και οι αρμοδιότητές του θα μεταφερθούν είτε απ' αυθείας στο υπουργείο είτε σε έναν άλλον φορέα. Τί σόι φορέας θα είναι αυτός ο οποίος θα αντικαταστήσει αυτόν τον φορέα, δεν ξέρω. Θα στοιχημάτιζα, όμως, το δεξί μου χέρι ότι θα είναι ιδιωτικός. Είναι προφανές ότι οδηγούμεθα σε πλήρη υποβάθμιση και απαξίωση των σχολικών βιβλίων. Έτσι, για να γίνουν και τα βιβλία "ασσορτί" με την γενικώτερη υποβάθμιση της παιδείας.

Τι συμβαίνει, λοιπόν; Σύμφωνα με το υπουργείο παιδείας, "ο σχεδιασμός, η οργάνωση και ο συντονισμός της παραγωγής και διανομής των σχολικών βιβλίων, τόσο σε έντυπη όσο και σε ηλεκτρονική μορφή, ανατίθενται στο νέο φορέα που θα αναλάβει συνολικά τις ψηφιακές εφαρμογές και τα ψηφιακά μέσα στην εκπαίδευση". Προσέξατε την λεπτομέρεια; Είναι σαφές ότι τον πρώτο λόγο θα έχουν τα ψηφιακά μέσα και η έντυπη μορφή των βιβλίων θα μπει σε δεύτερη μοίρα. Αυτό, εξ άλλου, το είχε εξαγγείλει η Αννούλα από τις αρχές του καλοκαιριού, λέγοντας ότι στο νέο σχολείο οι εκπαιδευτικοί "θα χρησιμοποιούν πολύ το ψηφιακό υλικό και την αυτενέργειά τους και όχι αποκλειστικά το βιβλίο και τις παραγράφους του".

Καταλάβαμε; Πάμε με αργά αλλά σταθερά βήματα προς την πλήρη απαξίωση του βιβλίου. Όμως, απαξίωση του βιβλίου σημαίνει απαξίωση της ίδιας της γνώσης. Στα "πακέτα μαθημάτων" -τα οποία θα απαρτίζονται από ηλεκτρονικά αρχεία, φωτοτυπίες, βίντεο κλπ- δεν μπορεί να ανατρέξει κανείς ξανά και ξανά όπως κάνει σε ένα βιβλίο, δεν μπορεί να αναπτύξει την ίδια κριτική σκέψη όπως την αναπτύσσει καθώς διαβάζει. Κυρίως, χωρίς έντυπο βιβλίο, κανένας δεν μπορεί να μάθει να αγαπά το διάβασμα. Τελεία και παύλα.

Πάμε τώρα στο καλύτερο. Πριν ένα μήνα, το υπουργείο παιδείας έστειλε στα σχολεία εγκύκλιο για την "επαναχρησιμοποίηση των σχολικών βιβλίων", κάτι που είχε δοκιμαστεί και επί χούντας. Σύμφωνα μ' αυτήν την εγκύκλιο, θα βραβεύονται τα σχολεία τα οποία, στο τέλος της χρονιάς, θα συγκεντρώνουν τα βιβλία των μαθητών σε καλή κατάσταση, ώστε να επαναχρησιμοποιούνται του χρόνου από τους επόμενους μαθητές ή να ...στέλνονται για πολτοποίηση (!!!  ήμαρτον! τι άλλη μαλακία θα ακούσουμε!) Δηλαδή, στο όνομα του "σεβασμού" του βιβλίου, οι μαθητές δεν θα πρέπει να κρατούν σημειώσεις πάνω στα βιβλία και δεν θα πρέπει να υπογραμμίζουν αλλά θα εκπαιδεύονται στο να κάνουν κάτι καλύτερο: να στέλνουν τα βιβλία για πολτοποίηση! 
 
Μήπως είμαι μαλάκας, που όλο αυτό το θεωρώ όχι απλώς αντιεκπαιδευτικό και αντιπαιδαγωγικό αλλά ηλίθιο, κρετινικό και υστερόβουλο; Να στείλω βιβλίο για πολτοποίηση αντί να το κρατήσω ώστε να έχω την δυνατότητα να επανέλθω στις σελίδες του; Έτσι θα αγαπήσω το βιβλίο; Μα, έτσι ακριβώς απαξιώνονται τα βιβλία, διάολε! Και με απαξιωμένα βιβλία δεν θα βγαίνουν "εγκέφαλοι" από τα σχολεία αλλά "σκατοκέφαλοι", άκρως απαραίτητοι για την λήψη αποφάσεων όπως η πολτοποίηση.
 
Ας πάμε λίγο παρακάτω, στο...ζουμί. Η ψηφιακή αναμόρφωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας συνεπάγεται τον αντίστοιχο εξοπλισμό των σχολείων, των εκπαιδευτικών και των μαθητών. Ήδη, διάφορες ιδιωτικές εταιρείες νέων τεχνολογιών κάνουν περατζάδα στα σχολεία και ενημερώνουν για τους "διαδραστικούς πίνακες" και άλλες παπαριές. Στο πολύ άμεσο μέλλον, η περατζάδα θα γίνεται για την ανανέωση του εξοπλισμού, αφού οι νέες τεχνολογίες ανανεώνονται με καλπάζοντες ρυθμούς. Το ίδιο θα αναγκάζονται να κάνουν γονείς και μαθητές στο σπίτι, με δικό τους κόστος. Αν στα παραπάνω συνυπολογίσουμε ότι ο νέος φορέας θα είναι ιδιωτικός, δεν θέλουμε πολύ μυαλό για να καταλάβουμε ότι οι σοσιαλδημοκρατικοί μας εγκέφαλοι βρήκαν έναν πολύ "προχώ" τρόπο για να κάνουν μπίζνες με το κεφάλαιο, στο όνομα του εκσυγχρονισμού και της μεταρρύθμισης.

Αννούλα! Σοβαρή παιδεία φτιάχνεις, καλέ. Να ειδοποιήσουμε την Ιστορία να γράψει ύμνους για σένα και το έργο σου, τρομάρα σου...

Δεν υπάρχουν σχόλια: