Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

26 Νοεμβρίου 2010

Πολιτικό μπότοξ

Και το όνομα αυτού "Δημοκρατική Συμμαχία". Μιλάω για το καινούργιο κόμμα που γεννήθηκε από την Ντόρα. Ένα χρόνο κοιλοπόναγε η κόρη του Μητσοτάκουλα μέχρι να το ξεγεννήσει, αλλά τα κατάφερε. Ο γόνος της είναι εδώ. Και τι γόνος! Όπως είπε κι η ίδια στην ιδρυτική της ομιλία, αυτό το κόμμα "είναι η δική μας απάντηση στη παρατεταμένη παρακμή που βιώνει ο τόπος" (διορθώνω: στηΝ παρατεταμένη").

Έτσι είναι. Όταν κάνεις ηλίθιες ερωτήσεις, παίρνεις και μαλακισμένες απαντήσεις. Ποιος κρετίνος ρώτησε την γκαντεμοσαυρίνα για την παρακμή της χώρας κι εκείνη βάλθηκε να δώσει απάντηση; Λες και δεν αποτελεί η ίδια προϊόν αυτής της παρακμής.

Πάντως, η Ντόρα φαίνεται ότι κάπου ψιλοκατάλαβε αυτόν τον σολοικισμό κι έσπευσε να δηλώσει ότι, μαζί με την Ελλάδα που έχει αλλάξει, "έχω κι εγώ αλλάξει, διότι με άλλαξε η ζωή". Ε, βέβαια την άλλαξε η ζωή. Από επίδοξος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και δυνάμει μελλοντική πρωθυπουργός της χώρας, βρέθηκε στα αζήτητα της πολιτικής σκηνής. Αυτό έλειπε, να μείνει ίδια και να μην αλλάξει. Έκανε, λοιπόν, το πολιτικό της μπότοξ και βγήκε στο κλαρί να διαλαλήσει τις καινούργιες ιδέες που μας φέρνει.

Πρώτη ριζοσπαστική ιδέα: μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων. Και γαμώ τις ιδέες, ε; Ένας ο Κέυνς και μία η Ντόρα με τέτοια ανακάλυψη. Σάμπως αυτή την παπαριά να μη την έχουμε ακούσει από όλους τους αστούς πολιτικούς τα τελευταία πενήντα χρόνια: ρίχνουμε την φορολογία για να αναπτυχθεί η επιχειρηματικότητα που θα σπρώξει μπροστά τον τόπο. Αμ, αν ήταν τόσο απλά τα πράγματα, ρε καλόπαιδα, θα μπορούσε κι η μάνα μου να γίνει πρωθυπουργός. Παρεμπιπτόντως, πώς έγινε και μπαντάρησε το ιρλανδικό καράβι, αφού η Ιρλανδία έχει την χαμηλότερη φορολογία σε ολόκληρη την Ευρώπη; Δεν απαντάει κανείς;

Δεύτερη ριζοσπαστική ιδέα: πλήρης αποκρατικοποίηση, για να γλιτώσει ο λαός από τα ελλείμματα που συσσωρεύουν οι επιχειρήσεις του δημοσίου. Άλλη μια χιλιοειπωμένη παπαριά. Άραγε, γιατί ο ιδιώτης αγοράζει μια προβληματική δημόσια επιχείρηση; Προφανώς, επειδή διαβλέπει ότι μπορεί να κονομήσει απ' αυτήν. Δηλαδή, τόσο μαλακισμένο είναι το κράτος που σωρεύει ζημιές εκεί όπου ένας ιδιώτης μπορεί να βγάλει κέρδη; Πώς τα καταφέρνει, λοιπόν, ο ιδιώτης; Μήπως π.χ. επειδή αγοράζει τσάμπα και μετά πλακώνεται στις επιδοτήσεις και στις επιχορηγήσεις, επειδή δεν έχει λόγο να μη χρησιμοποιεί κακοπληρωμένους μετανάστες αντί για σωστά αμειβόμενους εργαζομένους ή επειδή δεν έχει λόγο να κρατάει χαμηλά τις τιμές των παραγομένων υπηρεσιών προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων; Λέω τώρα...

Τρίτη ριζοσπαστική ιδέα: μείωση των δημοσίων υπαλλήλων κατά το ένα τρίτο της σημερινής τους δύναμης και άρση της μονιμότητας. Τρίτη παπαριά στη σειρά. Περί μονιμότητας, έχω να πω πως πρέπει να υπήρχε κάποιος λόγος όταν θεσπίστηκε, έτσι δεν είναι; Πιστεύει, λοιπόν, η Ντορούλα ότι αυτός ο λόγος δεν υπάρχει σήμερα; Ότι, δηλαδή, αν εγώ κάνω καλά την δουλειά μου και αύριο αλλάξει η κυβέρνηση, κανένας δεν θα με διώξει προκειμένου να προσλάβει κάποιον δικό του; Όσο για τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων, τι ακριβώς εννοεί η Ντόρα; Ότι με τις πελατειακές σχέσεις που έχουν αναπτύξει αυτή και οι όμοιοί της, έχουν φορτώσει το κράτος με έναν χαραμοφάη για κάθε δύο που πράγματι δουλεύουν; Κι αν αυτή δίώξει αύριο τον χαραμοφάη, είναι σίγουρο ότι κάποιος άλλος δεν θα τον ξαναπροσλάβει μεθαύριο;

Με το παρντόν, αλλά εγώ δεν βλέπω κανένα ριζοσπαστισμό αλλά μόνο χιλιοπιπιλισμένες παπαριές. Τελικά, όλα σε τούτο το καινούργιο κόμμα μού φαίνονται ψεύτικα. Πρώτα-πρώτα, η ίδια η αρχηγός του, η οποία μπορεί να λέγεται Μητσοτάκη ή Κουβέλου αλλά επιμένει να πολιτεύεται με ψευδώνυμο. Κατόπιν, το ίδιο το κόμμα, το οποίο αυτοαποκαλείται ΔΗΣΥ, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι η ορθογραφία της λέξης είναι ΔΥΣΗ. Και, τέλος, όλες αυτές οι "φρέσκες" ιδέες, που λέει πως μας φέρνει, μάλλον κάτι σε κονσέρβα μου κάνουν και μυρίζουν κλεισούρα με πολύ συντηρητικό.

Άλλαξε, λέει, η Ντόρα και θέλει τώρα να αλλάξει και τον τόπο. Ας της πει κάποιος ότι το μπότοξ σε κάνει να δείχνεις νέος αλλά δεν σε ξανακάνει νέο με τίποτε. Απ' αυτή την άποψη, η γκαντεμοσαυρίνα δείχνει λιγότερο ειλικρινής από την κυρία Άντζελα Δημητρίου.

1 σχόλιο:

πλαστικός χειρουργός είπε...

Και ποιος είναι ο πλαστικός χειρουργός?